Scouting en uniformen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Elke scoutfit vertelt een verhaal en is behangen met herinneringen in de vorm van badges, naambandjes, verfvlekken en kampvuurgaatjes. Daarnaast dragen we nog tal van andere kledingstukken waarmee we ons onderscheiden en verbinden als scouts. In elk ManiMagazine portretteren wij een scoutfit-verhaal van een lid van Manitoba, met deze keer als gasten: Jelmer, Rama en Frédèrique.
Jelmer en Rama
Jongenswelp Jelmer zit nu een jaar bij de welpen en zat vorig jaar in nest rood. Dat zie je aan het rode nestdriehoekje op zijn linker schouder. Jelmer: “Die zat het jaar daarvoor er ook al op! Vorig jaar is mijn broer naar de verkenners gegaan en ik was al zeven dus mocht ik meteen naar de welpen. Mijn broer zat ook in nest rood, hij had eerst deze blouse. En mijn zusje draagt nu Simons beverblouse.”
Onder het nestdriehoekje zien we een Knopeninsigne. Jelmer vertelt: “Daar moet je goed voor kunnen knopen. De platte knoop kon ik al en de halve steek is sowieso makkelijk. De kruissjorring had ik nieuw geleerd. De mastworp kende ik al.” De redactie verbaast zich over de knopenkennis van deze achtjarige, hoe zit dat?! Jelmer: “Mijn vader heeft 10 jaar gezeild, hij is zeilinstructeur geweest. En mijn broer heeft het mij ook geleerd. En ik ben in de zomervakantie op zeilkamp geweest.” Aha, dat verklaart een hoop.
En wat is dat kleurige plaatje dat jullie allebei op je schouder hebben? Jelmer: dat is het feestinsigne moesten we voor feesten, haha.” Rama vult aan: “We gingen leren over feesten van andere landen en culturen. In het laatste insigneweekend was ik jarig, toen hebben we cupcakes gebakken. Dat was mijn kinderfeestje en toen kregen we het insigne.” En ben je nu ook goed in feestjes organiseren? Jelmer: “Ja! De laatste twee kinderfeestjes heb ik zelf georganiseerd.”
Er is nog wel wat ruimte op je blouse, wat zou je nog willen? Jelmer: “Het vuur insigne.” Er zijn ook activiteiten waarbij je een badge als aandenken krijgt, zoals de HIT met Pasen. Daar is Jelmer wel nieuwsgierig naar… En het EHBO insigne wil hij ook wel.
Rama heeft ook nog het pizza insigne. Samen met het feestinsigne en nog 4 gaat dat een heel rondje worden. Deze insignes bedenkt de leiding zelf, ze zijn niet officieel van scouting. Rama: “Ik wil het rondje graag compleet maken, maar wat we daarvoor gaan doen moeten we nog bedenken.”
Rama is het meest trots op haar Rama-insigne, dat was moeilijk te vinden, want het is heel zeldzaam. Ze heeft het cadeau gekregen van haar schoonmoeder die grondig het internet afgestruind heeft. Rama is de buffel uit het Jungle Book, hij is de leider van de kudde die Mowgli moet hoeden als hij in het mensendorp woont. Rama helpt Mowgli om Shere Khan de tijger te verslaan.
Jelmers dasring ontbreekt, “maar ik krijg nog een nieuwe van de leiding, dat is al geregeld.” Wel zuinig op zijn, hè Jelmer! Wij weten hoeveel werk het is om al die dasringen te maken.
Frédèrique
Als je een tijdje op scouting zit, maakt je van alles mee waarbij je ook allerlei badges als aandenken krijgt. Frédèrique had een heleboel badges, naambandjes en insignes verzameld en wist niet goed wat ze ermee moest doen. Tot ze een keer iemand met een spijkerjack met muziekband badges zag: dat wou zij ook, maar dan met scouting badges. Ze heeft het rugpand van een oud spijkerjack helemaal vol genaaid en nu draagt ze het heel vaak!
Frédèrique: “Achter elke badge zit een verhaal. De oudste badge is uit haar eerste jaar op scouting, de jungledag in 2016. En deze is van de LSW waar we met een ploeg van de gidsen geweest zijn. Dat is nog steeds heel bijzonder want er is in de hele geschiedenis van Manitoba maar 1x eerder een ploeg naar de LSW geweest.” Er zijn ook een aantal badges van kampeerterreinen waar ze geweest is, daar zitten herinneringen van zomerkampen aan.
Sinds twee jaar gaat Frédèrique mee naar de HIT Harderwijk, hup weer drie insignes erbij. “Ik zou in 2020 naar de Europese Jamboree gaan, ik was ook al op voorbereidingsweekenden geweest. Maar toen kwam corona en ging de EJ niet door. De badges zijn wel herinneringen die ik toen gemaakt heb, vrienden die ik daar gemaakt en nog steeds contact mee heb.”
De nieuwste insignes komen van de WSJ in Zuid-Korea, die staan ook voor een berg herinneringen en vrienden. Bijvoorbeeld de troepbadges van onze Engelse buren uit Nothingham. Onze andere buren kwamen uit Sydney en ons subkamp heette ook Sydney. Ik heb dus een subkamp-badge die me ook aan mijn Australische vrienden helpt herinneren.”
Aan de voorkant zit het naamplaatje dat haar oom in het leger heeft gekregen. “Ik ben de enige van mijn neefjes en nichtjes die deze nog heeft. Dus mijn achternaam staat op m’n jas. En een eend. En een ufo. Die zag ik Korea en ik vond ze grappig, maar dat zijn geen scouting badges dus die heb ik op de voorkant genaaid.”