Manitoba wordt 100% gerund door vrijwilligers. Wie zijn die mensen, die zich elk op hun eigen manier inspannen voor onze scoutinggroep? In de rubriek ‘De week van…’ interviewen we hen over hun dagelijks leven en hoe scouting daar een plek in heeft.
Deze keer is het de week van jongenswelpenleiding Chikai.
Zaterdag stond ik om 5:30u op, in Wageningen waar ik op kamers woon voor mijn studie Plantenwetenschappen. Akela doet biologie, en die woont op dezelfde gang, tegenover mij. Akela gaf vrijdagavond een concert waar ik heen geweest was, anders was ik vrijdag al naar Amersfoort gekomen. Maar dat geheel terzijde. Om half zeven zat ik in de bus naar station Ede-Wageningen, met de trein naar Amersfoort en vanaf daar met OV fiets naar mijn ouders om slaapspullen te pakken want… we hadden ouder-kind weekend!!
Om 10u was ik op Manitoba. Lowietje en Jacala waren intussen boodschappen doen en Rama, ik en Rikki deden de laatste voorbereidingen voor de opening om 11 uur. De uitgebreide versie van het weekendje kun je lezen op de jongenswelpen pagina van dit ManiMagazine. Het was gezellig tot in de late uurtjes. Doordat Marcus (die er altijd een sport van maakt om de jongenswelpenouders zo lang mogelijk wakker te houden) er niet was deed ik om 03.00u al het licht uit.
Reizend DNA Lab
Op zondag hebben we na de afsluiting van het weekend nog opgeruimd en schoongemaakt en nog even gezellig op Manitoba gechilled en daarna dezelfde route met OV fiets, bus, langs ouders, daar even wat geslapen en meegegeten en daarna met mijn papa en Greenwheels terug naar Wageningen. Want ik had een nieuw terrarium. Die ga ik in de kerstvakantie inrichten met waterplanten (geen dieren, daarvoor ben ik te vaak niet thuis). Eenmaal thuis in Wageningen nog even langs m’n vriendin.
Op maandag had ik een vrije dag. Ik doe momenteel een project, Het Reizend DNA Lab, waarbij ik practicum geef op middelbare scholen over DNA isolatie uit aardappelplanten. Elk groepje zoekt naar een andere soort genen, en dan gaan ze kijken of die genen in de aardappelplant zitten of niet. Bijvoorbeeld DNA voor ziekteresistentie of rode schilkleur.
Maar op maandag was er geen les ingepland dus had ik vrij! Lekker weinig gedaan: goed uitslapen, pompoensoep gegeten met mijn huisgenoten (2 van de 8 en Renée, mijn vriendin). En we gingen appeltaart bakken. En eten natuurlijk!
Al voor zonsopkomst onderweg met Bertha Bernadette Belinda
Dinsdag stond ik vroeg op, want we gingen met ons Reizend DNA Lab naar een school in Hoorn. We hebben een busje met alle practicum materialen. Ons busje heet Bertha Bernadette Belinda en daarmee reden we dus ‘s morgens vroeg naar Hoorn en dan zien we dus de zon opkomen en dat is supermooi.
In Hoorn hadden we één klas, daar gaven we een practicum van 2 uur aan 28 VWO5 leerlingen. En na de lunch weer terug, vrije middag.
Normaal zou ik ‘s avonds naar Zumba gaan, maar dat ging helaas niet door want de docent was ziek. Ik had wel allemaal plannen, maar dat DNA lab is vet vermoeiend, dus de meeste avonden deze week ging ik eten en dan slapen.
Woensdag reden we met Bertha naar Rotterdam, daar hadden we ook weer één klas, 30 leerlingen 4VWO, dat was een hele leuke klas, deden leuk mee, moderne school. Leuke dag!
Knorr Wereldgerechten Tierlijst
Mijn huisgenoten hadden iets nieuws bedacht: de Knorr Wereldgerechten Ranking. We hebben een soort grabbelbak met allemaal Knorr Wereldgerechten doosjes en dan moet je er blind één pakken en die klaarmaken precies volgens recept en dan gaan we ze ranken hoe goed ze zijn. Daar gaan we volgende week mee beginnen.
‘s Avonds maakte ik nog een post over het ouder-kind weekend voor de jongenswelpen instagrampagina (@jwmanitoba).
Donderdag had ik twee practica achter elkaar, op een school in Ettenleur. Twee keer 5VWO, 30 leerlingen. Weer twee keer hetzelfde verhaal.. maar het waren wel leuke leerlingen. Er zit ook een proefje in om tomaten, paprika’s en pepers te proeven. De pepers zijn altijd pittiger dan ze verwachten en dan zitten ze bij de afsluiting allemaal met rode hoofden te blazen omdat ze niet goed tegen de pittigheid kunnen.
Terug in Wageningen ging ik even op het hok chillen. Het hok van mijn studievereniging, gezellig bijpraten met studiegenoten die andere vakken doen en chocomelk drinken. En nog even op het ijs staan bij de meertjes bij de universiteit. Want er lag ijs en daar wilde ik gewoon even op staan! Het was best wel dik al, dus niet eng. Er waren twee Aziatische studenten die op het ijs gingen stampen, echt hard stampen, niet normaal. Ik ging ze uitleggen dat je niet te dicht bij de brug moest, want daar is het ijs dunner, dat wisten ze niet. Ze hadden minder angst dan wij, ‘het is niet diep toch?’. Waarschijnlijk realiseerden ze zich niet hoe koud het is als je erdoor zakt. Op een gegeven moment hoorden we een keiharde krak en zijn we snel van het ijs af gegaan!
Vrijdag was de laatste practicumdag van het hele project. In totaal zijn we naar 17 scholen geweest, zo’n 30x hetzelfde practicum gegeven. De laatste lesdag was in Gouda, op weg bij zonsopkomst en terug bij zonsondergang. Om te vieren dat het laatste dag was, gingen we naar de McDonalds met Bertha Bernadette Belinda.
Daarna nog even naar m’n vriendin en vanmorgen naar Amersfoort om naar laatste opkomst van het jaar te gaan, met kerstbrunch!