Manitoba wordt 100% gerund door vrijwilligers. Wie zijn die mensen, die zich elk op hun eigen manier inspannen voor onze scoutinggroep? In de rubriek ‘De week van…’ interviewen we hen over hun dagelijks leven en hoe scouting daar een plek in heeft.
Deze keer is het de week van meisjeswelpenleiding Thuu.
Maandag 15 januari
Om 7u stond ik naast m’n bed om naar stage te gaan, voor mijn opleiding Psychomotorische therapie (PMT). Mijn stage is in Bergschenhoek, een gat bij Rotterdam. Kwartiertje fietsen, 50 minuten trein en dan nog 20 min fietsen en dan sta je in natuurgebied het Hoge Bergse Bos, bij een outdoorcentrum. Ik loop stage bij Met Meer Naar Buiten, een PMT-praktijk die gebruik mag maken van alle faciliteiten van het outdoorbedrijf.
PMT staat dus voor psychomotorische therapie: hoe een psycholoog praat over problemen, gaan wij bewegen over problemen. In een therapiesessie zoeken we naar een ervaring waar de cliënt in het dagelijks leven ook tegenaan loopt. Vervolgens gaan we oefenen met vaardigheden die hierbij helpen. Bijvoorbeeld een cliënt die last heeft van te laag zelfvertrouwen, laten we een hindernisbaan doen. Als de cliënt een obstakel te spannend vindt, dan gaan we met diegene op zoek naar een strategie, waardoor het lukt het obstakel te overwinnen en het zelfvertrouwen groeit. En dat dan ook met complexere vraagstukken en diverse doelgroepen.
Maar, ik was dus om 9:30u op mn stage. Daar had ik eerst wat laptopdingen weg te werken en daarna aan slag met een cliënt. Een licht verstandelijk beperkte jongen uit een gezin met o.a. scheidingsproblematiek, huiselijk geweld, armoede en verslaving. We zijn met hem gaan bowlen. We proberen hem tijdens het spel te leren in afstemming met anderen om te gaan met onverwachte situaties, die niet duidelijk onder een vooraf afgesproken spelregel vallen. We helpen hem dit te vertalen naar situaties buiten de therapie. Na een uurtje was zijn sessie voorbij. Even rapporteren (verslagje schrijven over wat we hebben gedaan). De rest van de dag nog 3 cliënten. Sommige sessies doe ik zelf, sommige samen met mijn stagebegeleider.
Om 17.30u was ik klaar en ging ik terug naar huis. Het weer was dusdanig koud dat de NS er moeite mee had. Meestal ben ik om 19.30u thuis, maar nu pas rond 20.15u. Kliekje opwarmen, eten, nog even wat lezen en slapen.
Dinsdag 16 januari
Sneeuw! Ik had stage van 10-18u, maar er was vertraging, want sneeuw, dus half uur te laat. Deels door NS en deels doordat de weg niet gestrooid was en een ijsbaan was geworden. Ik was heel blij dat ik met mijn scoutingkleren in de trein zat, met mijn bergschoenen en outdoorbroek tussen de mensen in nette pakken. Zij hadden het ijskoud en ik niet. Soms ben ik op de terugweg wat blubberig door het bos, dan ga ik lekker naast de netste mensen zitten met een schijnheilig ‘zou ik hier mogen zitten?’, ‘ja natuurlijk’ en kijken naar hun secundaire reacties 🙂
Het leuke van outdoor PMT is dat je niet steeds hetzelfde doet. Ik heb deze dag bijvoorbeeld drie keer een sneeuwballengevecht gehouden. Het nadeel is dat het soms heel koud is en cliënten niet altijd goed gekleed zijn daarop. Ik heb ook een sessie binnen geklommen met een cliënt, daarbij ging het om aanvoelen van lichaamssignalen die te maken hebben met spanning. Wat ik leuk vind aan deze stage is dat ik veel herken vanuit scouting. Bij de meisjeswelpen zie ik kinderen groeien in sociale vaardigheden, oplossingsgericht denken en leren hun grenzen verleggen. Dit komt bij PMT ook naar voren. Bij spelletjes die we doen met de welpen zie ik soms iets gebeuren in de interactie waarbij ik denk: hé, zo reageert een cliënt van mij ook, en dan kan ik dat spelletje op m’n stage ook doen met die cliënt.
Op stage even tussendoor hap hap gegeten en door naar de volgende sessie. En toen glibberend naar huis. Ook weer vertraging, dus laat thuis. Bankhangen en slapen.
Woensdag 17 januari
Dit is mijn ‘lege dag’, die nooit leeg is. Maar ik hoef niet naar stage of school. Tegelijk met mijn vriend opgestaan, half acht. Eerst allemaal to do dingen gedaan in huis zoals was ophangen. Daarna aan mijn scriptie gewerkt en nog wat dingen voor m’n studie, verslagje schrijven enzo.
Na de lunch Baloe gebeld over zomerkampvoorbereiding. Maar daar kan ik nog niks over vertellen, want het meeste is nog geheim voor de welpen. Ik kan wel vertellen dat ik heel saai een begroting heb gemaakt. En toen ben ik nog even lekker naar buiten geweest, anders zit ik de hele dag binnen en dat lukt mij niet.
Toen heb ik wél een keertje eten gekookt. Want ik kán wel koken, maar ik heb er meestal geen tijd voor. ‘s Avonds ben ik vroeg gaan slapen, want de volgende dag moest ik vroeg op.
Donderdag 18 januari
Vroeg op: 6u stond de wekker. Nog heel even gesnoozed, tot het eigenlijk net te laat was om op te staan en toen racen. Ik wist dat ik op tijd weg moest, o.a. ivm de gladheid. En ik moest echt de trein halen, omdat mijn stage op donderdag om 8.30u begint. Gelukkig kwam de eerste cliënt pas om 11u, dat was wel lekker. Drie sessies (11u, 12u, 13u), waarvan ik er één helemaal zelf heb gedaan, daarmee heb ik gejongleerd. Om 14:15u terug naar Amersfoort naar het Jeugdcircus van Amersfoort bij de Wagenwerkplaats. Daar is een groep van kinderen die een sociaal emotionele vaardigheidstraining doet dmv circus, waar ik mijn scriptie over doe. Ik onderzoek de effectiviteit van deze training. Daarna heb ik nog twee lessen gegeven op circus. We hebben net een airtrack gekocht (zie filmpje op Instagram), dus daarmee gespeeld, dat was heel leuk. Eerst met de kinderen en daarna zelf ook nog, leuk speelgoed 🙂
Twaalf uur ‘s nachts thuis, meteen slapen.
Vrijdag 19 januari
Ook vroeg de deur uit, ik moest om 8.30u in Zwolle op CALO Windesheim zijn voor een presentatie bij het thema (soort vak) Ander en ik. Dat gaat over groepsdynamica, ethiek, diversiteit en seksualiteit. De presentatie ging over de vier thema’s in relatie tot het werkveld (de PMT), en het ging goed, we hebben een 8!
Toen weer doorsjeezen terug naar Amersfoort voor een afspraak bij de fysio. Daarna even bij m’n ouders langs die vlakbij de fysio en het station wonen. Dat was wel makkelijk want ik moest daarna door naar een vergadering van circus. En ze hebben eten. Die avond was er ook groepsraad op Manitoba en nieuwjaarsborrel, maar ik was al een beetje ziek aan het worden, dus even keuzes gemaakt.
Zaterdag 20 januari
Om 9u op (uitslapen!), 10u Circus. Lesgeven aan kids 10-12 jaar. Ook met de airtrack gespeeld. En tissu les gegeven (dat is met van die lange doeken die aan het plafond hangen). En doorracen naar scouting, opkomst voorbereiden: kaarsen maken.
Na de opkomst hadden we nog team gesprek met de groepsbegeleider, dat hebben we overleefd 😉
Daarna naar huis gegaan, want ik voelde me ziekig worden. Achteraf denk ik dat ik met koorts opkomst gedraaid heb, want ik had het heel erg koud. En toen heb ik geslapen.
Zondag 21 januari
Een beetje uitgeslapen, 10u op, 11u naar circus gegaan. Lesgegeven aan de voorstellingsgroep: 14 kinderen van 13-18jr met wie we toewerken naar een voorstelling. Daar zijn we net mee begonnen. We hebben oefeningen gedaan met dat ze samen een serie moesten maken met meerdere trucjes waarbij ze steeds opdrachten kregen om het anders te doen. Hun creativiteit leverde ons inzicht in wat ze kunnen en input voor wat we kunnen gebruiken voor de voorstelling. Bij een andere oefening mochten ze zelf een discipline oefenen, bijvoorbeeld bal lopen, trapezen of tissu. Daarbij moesten ze ook een serie trucjes maken waarbij ze o.a. een truc moesten doen die ze nog net niet konden, om ze de ervaring te geven dat het niet erg is als een truc een keer niet lukt en hoe je daar dan mee omgaat op het toneel.
Na de les evalueren we meestal nog een uur met de docenten. En toen ben ik vrij snel naar huis gegaan en op de bank gecrasht. Ik heb toen wel nog gekookt, rijst met kip. En toen had ik ’s avonds 41 graden koorts en was mijn week erna een stuk rustiger.
Dit was De week van Thuu. Had jij ook een leuke week met mix van scouting en andere bezigheden? Laat je interviewen door de redactie, dan sta jij in het volgende ManiMagzine!