De jaren 1986 – 1990 staan helemaal in het teken van de groei van het aantal leden van de groep. Weliswaar zijn er in 1990 nog geen bevers, maar dat komt omdat eerst ons gebouw moet worden uitgebreid. De plannen daarvoor dateren al uit 1988. In 1990 is de uitbreiding van het gebouw klaar, zes jaar nadat het gebouw er werd neergezet! Achteraf gezien, fenomenaal.
Op 1 januari 1986 is het aantal leden ten opzichte van 1 januari 1985 met 25% toegenomen. We hebben in totaal 103 leden inclusief leiding. De jongenswelpen gingen dat jaar naar Bloemendaal en de meisjeswelpen naar Vilsteren. Wie herinnert zich niet die prachtige heks??
Op 14 juni 1986 komt Lisette van de Hoeven kijken. Haar groep zal worden opgeheven en Lisette is een echt scoutingdier. Ze versterkt de leiding van de welpenleiding. Na haar huwelijk met Marcel Hellinghuizen (óók Manitoba) worden jaren later de kinderen ook lid van de groep. Een scouting Manitobafamilie.
In augustus 1986 halen we het blad Scouting maar dan in negatieve zin. Onze rowans in Wiltz kampeerden daar en ze kwamen in contact met 4 wat oudere leden van een andere groep. Dat gaf enige commotie. Het blad Scouting meende de kwestie in haar blad aan de orde te moeten stellen, zonder eerst te vragen wat de opvatting van onze groep was!!! We werden gelukkig niet als groep opgevoerd, maar voor insiders was het wel herkenbaar. Een misser.
Positiever is dat Ineke Hoogerkamp de verkennersleiding in augustus 1986 komt versterken. Tot die tijd was een vrouw bij de verkennersleiding nog ondenkbaar. Vreemd genoeg is de speltak verkenners in al die jaren de speltak met het minste aantal vrouwelijke leiding.
Bij de ingang staat plotseling in september een bordje vrij wandelen. En we wilden juist een slagboom!! Al sinds mensenheugenis liepen er honden over ons terrein heen en joggers. Dat wilden we wat indammen. De slagboom is er later toch gekomen, de honden bleven ook komen en joggers ook!!! De slagboom is inmiddels wel weer weg!
In 1987 hebben we al 117 leden. Op 4 april van dat jaar vindt de saladefuif plaats (soort Boerenkoolmaaltijd maar dan heel anders). Een salade ter lengte van 3 meter, 70 cm breed en 20 cm hoog: 100 eieren, 100 tomaten, 70 kilo aardappelen, vier kilo winterwortelen, vijf kilo boterhamworst en negen komkommers. 7 potten mayonaise en natuurlijk tomatenketchup. Wie er bij was weet dat dit nimmer geëvenaard is. De Leusder Krant besteedde er op 7 april 1987 uitgebreid aandacht aan!
De 5 eerste gidsen gaan naar Ommen met Theo en met mij als leiding.
De meisjeswelpen gaan naar Hattem. In dat laatste kamp trad een clowntje op: Marinka van Dijk. Het is de start van een lange scouting loopbaan binnen de groep!
Op 11 februari 1988 start de groep met sherpa’s. Brenda Kroeze, Jolinda Glaudemans en Josita Verbeek zijn de eerste sherpa’s onder leiding van Gerda de Geijter. We halen de pers weer volop.
1988 is het jaar van de Spaghettifuif; weer geen boerenkoolmaaltijd. De Bevers komen er aan, en dus worden in de loop van 1988 de plannen concreet om het gebouw uit te breiden.
Op 19 maart 1988 planten we een boom op de oostelijke hoek van Noorderinslag -Burg.van de Postlaan. in kader van boomplantdag. Vervelend is dat hij nooit is aangeslagen. De pers halen we er wel mee
Op 21 mei 1988 gaat de groep naar Ouwehands dierentuin. Alleen we gingen niet. We zouden gaan – gratis – maar door een misverstand tussen Scouting Nederland en Ouwehands moesten we per persoon één bon hebben in plaats van één bon per groep. En we hadden maar heel weinig bonnen!
Op 18 maart 1989 wordt het schitterende toneelstuk annex musical over Sneeuwwitje door de meisjeswelpen opgevoerd. Grote prestatie van regisseur Maarten de Voogd. Manon Beutick was de boze Koningin en Suzanne Uilenbroek Sneeuwwitje. Eén van de absolute hoogtepunten van onze groep.
Op 20 oktober 1989 komt Woerdense Saskia Lantzendörffer binnen bij de welpen als Baloe. In hetzelfde jaar komt Katja Suringa bij de Sherpa’s. Ze blijft daar een aantal jaren, gaat naar de stam, en is anderhalf jaar leiding bij de verkenners. Daarna zit ze nog even bij de Beverleiding. Ze is onder zeer tragische omstandigheden in 2001 omgekomen. Het was een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in de historie van de groep. Ze was in 2001 al wel bij Manitoba vertrokken, maar haar hart lag nog steeds bij de groep. En voor velen in de groep was ze dat aardige, soms wat afwezige meisje. Ze ligt nu op begraafplaats Rusthof begraven op een wijze die zeer indrukwekkend is.
De meisjeswelpen houden wat ze doen nauwgezet bij in logboeken. Zo maar eens een willekeurige pagina uit 1988.
In juni 1990 trouwen Ineke Hoogerkamp – staflid bij de verkenners – en Alex Jonker – oudstamlid – een huwelijk voortspruitend uit de HIT!!! Dat krijg je er van als Manitoba de trappershike organiseert en ze beiden op een post op de nachttocht worden gezet. En voordat alle koppels ’s nachts voorbij zijn gekomen gaat er heel veel tijd voorbij! Ineke was jaren daarvoor zelf deelnemer geweest bij de trappershike. Ineke links bij de verkennersleiding met Henk de Ruig goed herkenbaar op de foto.
In september 1990 starten we met de uitbreiding van ons gebouw. De Bevers komen er aan……… maar daarvoor moet je naar een volgend hoofdstuk.
